Als we na een nacht niet-slapen aankomen in Ohrid, ‘s ochtends vroeg, ziet de luchthaven er nat en troosteloos uit. De eerste blikken op de omgeving zijn al niet anders. Maar toch vind ik het al helemaal geweldig. Het is een combi van oostblok met Westen, vol met Cyrillische straatnaamborden en uithangborden op winkels. Nog steeds spijt dat ik voor Armenië geen Russisch ben gaan leren, zou best handig zijn geweest de afgelopen 4 of 5 reizen 🙂
Alle mensen in de bus tijdens de transfer balen, alleen ik zit blijhoofd te zijn!
We zitten in een hotel zo’n 5 km buiten het centrum van Ohrid, bij lange na niet de slechtste locatie. De bus stopt zo’n 500 meter (over een soort N-weg, dat wel) van het hotel en gaat elk kwartier. Prima dus.
We checken in bij het luxe zusterhotel. Onze kamer is basic maar prima, de bedden liggen lekker en het uitzicht is OVERWELDIGEND mooi! Het meer schittert voor onze ogen, met op de achtergrond mist en donkere bergen.
Eigenlijk gaan we na een snelle douche meteen op pad. Bij de bushalte blijkt een taxi de rit zo goedkoop aan te bieden dat we bezwijken. Hartje Ohrid worden we afgezet, en wel in de haven. Standbeelden geven het grauwe sombere landschap nog meer Sovjet-cachet! Als we rondlopen, spreekt kapitein Christoffel ons aan maar zijn tripje is gelijk aan wat we morgen gaan doen dus dolen we gewoon rond. In ‘old town’ wankelen we over de ongelijke ouwe kinderkopjes. Enkelbrekers! Langs het water liggen tientallen boten op de kop. Wat een mooi stadje. Overal zitten restaurantjes en eethuisjes maar niet te opdringerig. Er is nog voldoende oude authentieke sfeer. Bij de mooie oude St Sophiakerk eten we onze eerste Macedonische lunch :-), nl. een baked cheese (wel heel Macedonisch) en een tortellini in witte kaassaus. Allebei superlekker.
Na de lunch dolen we nog wat meer rond in het oude stadje maar nemen eigenlijk niet veel op na de lange slapeloze nacht. Terug naar het hotel om een paar uurtjes te slapen. Als ik wakker gemaakt word met de mededeling: wat een mooie ondergaande zon, kan ik me alleen maar omdraaien en doorslapen. Barbaar!
‘s Avonds eten we wat kleine snacks en na wat tijd in de lobby kruipen we op tijd weer in bed om morgen fit te zijn voor de eerste excursie. Ik ben benieuwd of ik het aan kan, dat groepsgedoe, hahaha.