travel, culture, books and food
Op de laatste dag in Marseille hoef ik niet heel vroeg op maar ben uitgerekend dan nog voor vijf uur ’s ochtends al klaar wakker. Rond half vijf ’s middags moet ik richting luchthaven, dus ik heb alle tijd! Met alle ‘wegwerpkleren’ die ik achterlaat en de afgemeten verzorgingsproducten is de koffer half leeg en Lees meer…
Terug in Marseille hou ik even een pitstop in de kamer, erg makkelijk, zo naast het station. Met de metro ga ik naar Vieux Port en loop aan het einde van de haven via de enge, hoge metalen loopbrug door naar het 17e eeuwse Fort St Jean waar je gratis kunt ronddolen. Op een terrasje Lees meer…
Thuis had ik me goed voorbereid op een (net niet heel) dagje Aix en Provence, dus na de énorme klim de trappen naar het station op haal ik binnen no time een kaartje via de automaat. Een enkeltje, zodat ik me tot niks verplicht voor de terugweg. De warmte en ‘t schommelen van de trein Lees meer…
Als ik aankom bij de Quai des Belges in de Vieux Port, hangt er een rozegouden gloed over de stad van de eerste zonnestralen die doorbreken. Ook hier zijn ze nog aan ‘t opbouwen en halen vissers hun waren uit roestende oude bestelwagens. De vis komt een heel eind verderop aan wal, maar dat is Lees meer…
Het is donker als ik met de luchthavenbus aankom op het enorm grote station van Marseille St. Charles. Mijn hotel ligt vlak om de hoek, maar welke hoek?! Mijn printje is niet toereikend, dus snel even de dataverbinding aan en binnen 3 minuten sta ik aan de andere kant van het station voor de grote Lees meer…
Na het heel mooie weer in Mestia valt het weer in badplaats Batumi wat tegen. De hele nacht komt het met bakken uit de lucht en ook ‘s ochtends miezert het nog. Na een goed ontbijt besluit ik naar Hopa te gaan, en dan niet Hopa Turkije maar de Hopa Bazaar net buiten de stad. Lees meer…
Je hebt marschrutka’s en je hebt marschrutka’s. En de marschrutka voor de langste trip is een ouwetje, waar wij West-Europeanen de knieën niet in kwijt kunnen. De vering is non-existent. Geen pretje dus. Gelukkig wachten we niet tot ie vol is maar vertrekken al snel. Onze chauffeur is een bikkel, een oude grijze man die Lees meer…
Omdat ik de afgelopen dagen meer dan goed voor een mens is in auto’s en marschrutka’s gezeten heb, ga ik niet naar Ushguli, een dorp 3 tot 4 uur verderop. Het staat bekend als het hoogst bewoonde dorp in Europa maar ik schat in dat Mestia ook best mooi is om te verkennen. Als ik Lees meer…
Omdat ik me gisteren niet helemaal fit voelde en vroeg ging slapen, was ik op ‘t ongoddelijke uur van 05.30 al klaar wakker. Op zich niet slecht want ik moest vroeg bij de marschrutka (minibus) naar Mestia zijn. De hele nacht goot het, en toen ik om 07.20 mijn kamer uitstapte deed het dat nog. Lees meer…
Soms moet je een local geloven maar niet altijd krijg je wat je wilt. De man van de guesthouse is universiteitsprofessor en spreekt goed Engels. Dus als ik vraag wat een taxi naar de Bagratikathedraal globaal moet kosten, laat ik me ompraten. Ik ga op zoek naar de kabelbaan, die niet blijkt te gaan. Gelukkig Lees meer…