Op mijn derde dag in Riga, de zondag van Pasen, hoef ik niet vroeg op. Omdat ik verwacht dat veel gesloten is vanwege Pasen, heb ik een dagje strand ingepland in Jurmala, een kustplaatsje verderop met 24 km of meer aan wit zandstrand.
Bij het ontbijt probeer ik weer een acquired taste te krijgen voor haring en ik vind ‘t niet eens meer vies. Een blauw paasei erbij, de dag kan niet meer stuk, haha.
In de trein naar Jurmala
In een minuut of 10 loop ik door een half verlaten Riga richting treinstation. Het station is ingepakt tussen shopping malls en op deze rustige dag zijn maar twee loketten open. Mijn trein gaat 35 minuten later dus op perron 3 spoor 4 zit ik klaar voor de trein. Het blijkt een eenvoudig exemplaar, Oostblokkerig, met skaileren banken, vrijwel zonder vulling. Maar met een half uurtje trein mag ik volgens mij niet klagen. Zeker niet omdat de trip maar € 1.40 voor een enkeltje is.
Langs het spoor zie ik ineens een andere kant van Riga: oude huizen, houten keten als huizen, schroot, troep en vervuilde natuur. Nu is het langs het spoor meestal droevig gesteld en dat blijkt hier niet anders. Wel zie ik mooie streetart voorbij flitsen, maar verder is ‘t niet echt luxe.
De trein raakt steeds voller, meer mensen gaan naar de kust.
Kustplaats Jurmala
In Jurmala stapt een groot deel van de mensen uit. Ik stuit op het plein voor het stadhuis annex cultuur centrum op een piepkleine duiven0 en kippenshow, er wordt in het prieeltje een geluidsinstallatie geïnstalleerd. Het wordt feest in Jurmala. Ik stiefel door, langs oude houten huizen, met schitterende torentjes. De een afbladderend, de ander mooi verzorgd. Naast een groot hotel kun je het strand op. Een grote bronzen schildpad bewaakt de toegang tot het strand.
Het zonnetje straalt op volle sterkte, er staat een zacht briesje en het strand is nog niet vol met mensen. Zalig dus! Ik maak een wandeling van twee uur langs het aangedrukte en dus makkelijk beloopbare strand. Massa’s kleine schelpjes en zilt-vissig ruikend zeewier liggen aan de vloedlijn. Je ziet mensen erin porren op zoek naar amber. Maar de meesten lopen net als ik gewoon simpelweg te genieten. Wie wist dat stranden langs de Oostzee zo mooi kunnen zijn?
Oezbeeks eten
Terug in het dorpje is ‘t allang lunchtijd geweest en mijn buik rammelt. Heel weinig selectief duik ik een Oezbeeks restaurant (Uzbekistana) in voor een redelijk goede maaltijd van aubergine met kipsalade, een warme spinaziesalade en shasliks van lamslever. ‘t Jammere is dat ik door de afgelopen dagen zo verwend ben, dat ik er toch minder van geniet dan normaal…
Ik loop in het dorpje langs een soort kerstmarkt met Pasen, met kraampjes in blokhutjes met allerlei prullaria. Ik kijk even naar optredende kinderen die een soort Letse popmuziek zingen. Er omheen staan hier en daar meisjes met verschillende soorten klederdracht. Die show heb ik gemist, haha.
Daarna is ‘t tijd om terug te gaan richting Riga.
Bioscoop naast het station
Naast het station zit een grote bioscoop en ik besluit daar vanavond heen te gaan. Ik ben zo rozig en loom door de zeewind en de zon dat ik vermoed dat ik anders om zes uur lig te slapen.
Ik fris me even op in de hotelkamer en ga daarna weer op pad. Uiteindelijk beland ik bij Deadpool, die ze beter Dreadfull hadden kunnen noemen. Maar goed, ik ben natuurlijk notoir slecht in films uitkiezen! De bios is tegen Europese standaard best goedkoop: 6,80 voor een avondfilm, een flesje drinken 1,95 en een kleine popcorn 1,67. Best te doen dus!
Na de bios loop ik door een drukke binnenstad terug naar mijn hotelkamer, bewust de lange route door het centrum in plaats van rechtstreeks. En van wat ik zie, is Riga ook een prima stad om uit te gaan! Er is in ieder geval genoeg te doen!