Het ontbijt in mijn hotel is eenvoudig maar lekker. Ik zit er als enige. Rond 10 uur ga ik op pad. Eerst maar eens naar het Landesmuseum. Lopend. Onderweg kom ik de grote opera tegen. Een enorm gebouw, waar aan de achterkant een groep dak- en thuislozen zit. Halverwege het museum kom ik langs de Aegidienkirche, een mooi stekje midden in de drukke stad. Het Neues Rathaus ligt in een waterig zonnetje, deze keer zie ik het grote gebouw met de groene koepel van de achterkant. Via een slingerpaadje in het park beland ik bij het Landesmuseum voor de expositie Mythos Heimat. Mooie schilderijen (en natuurlijk minder mooie). Ik maak kennis met een aantal artiesten die ik eerder nog niet kende, zoals Lovis Corinth en Ivo Hauptmann, of nog niet eerder gezien had, zoals Paula Modersohn-Becker. Ook zijn er een paar oude bekenden, zoals Maurice Denis, Paul Signac, Odilon Redon en Piet Mondriaan. Ik doe nog erg snel het natuurhistorische gedeelte aan (leuk met kinderen) maar skip het muntenkabinet.
Met bus en metro ga ik richting Herrenhäuser Gärten. Ik ben er binnen no time. Het zonnetje is doorgebroken en het is ronduit warm. Lekker! Voor 8 euro mag je de tuinen in. Linea recta naar de Grotte van Nike de St. Phalle, want daar is het me hier in hoofdzaak om te doen. En de grot is geweldig! Het bestaat uit een centrale ruimte met twee ‘vleugels’. De centrale ruimte is goudgeel met rood in een mozaïek van spiegels. Bijzonder indrukwekkend. De andere ruimte is kobaltblauw, met losse elementen op de wanden die soms doen denken aan Dali. Beide ‘vleugels’ hebben opengewerkte ramen, met ook daarin weer kunstige elementen. In één woord: schitterend! Ik fotografeer en fotografeer, ik geniet en fotografeer nog meer. Bij het (peperdure) restaurant eet ik een gebakje en kom terug naar de grot. Daarna doe ik een rustige ronde door het grote en mooie park, waar de fonteinen klokslag 2 uur beginnen te spuiten. Binnen het park zijn er nog weer hoekjes en afdelinkjes gemaakt, met hun eigen layout en invullingen. Mooi en ondanks veel mensen erg rustig.
Na wat lezen in het zonnetje, ga ik terug richting Maschsee. De rij bij de botenverhuur is ellenlang. En er zijn alleen fietsbootjes beschikbaar, zo te zien. Toch wil ik het meer rond, dus ik stap op een ferry die in een klein uur het meer rondvaart en diverse plekjes aandoet. In het zonnetje met een lekkere bries vermaak ik me prima. Ik ben alleen een beetje te laat om nog sushi te gaan eten, zoals ik me voorgenomen had. Dus wordt het een falafel bij een Turks restaurant. Vervolgens pik ik mijn koffer op en moet ik rennen om de trein te halen. Maar als ik op het station aankom, blijkt de trein een uur (en later anderhalf uur) vertraging te hebben. Ach, ik pak mijn boek er maar weer bij. Het was een superfijn weekend Hannover, dat laat ik niet verpesten door wat vertraging!